به جریان زندگی اعتماد کنید

مشکل ما آدم ها از اونجایی ناشی میشه که  دلمون میخواد دنیای بیرون رو تغییر بدیم تا حالمون خوب بشه. احساسمون خوب بشه. و به طور کلی شرایط درونمون تغییر کنه. ولی  من از بزرگترین اساتید دنیا یاد گرفتم که اصلی ترین کاری که ما باید انجام بدیم اینه که شرایط درون رو تغییر بدیم. درون رو که تغییر بدی بیرون خودش اتوماتیک تغییر میکنه. بقول شاعر :

بیرون ز تو نیست آنه در عالم هست      از خود بطلب هر آنچه خواهی که تویی

حالا یه سوالی پیش میاد. به من میگن آقای شفیعی من چطور حالم خوب باشه وقتی که بدهی دارم؟؟ چطور حالم خوب باشه وقتی همسرم باهام بدرفتاری کرده یا بهم خیانت کرده؟ چطور حالم خوب باشه وقتی از کار اخراجم کردن؟ و من اینجا میخوام بهت بگم  که به خدا ایمان بیار دوست من. بیشتر از قبل. خیلی بیشتر از قبل. ببین که خدا بزرگترین مشکلاتت رو حل کرده. یادت بیار…. وقتی توی بزرگترین تنگناها قرار گرفتی و نجاتت داد. وقتی بی پول شدی و برات رسوند. وقتی مریض شدی و درمانت کرد. وقتی فکر کردی که دیگه به آخر خط رسیدی ولی بازم تو لحظه آخر دستت رو گرفت. ایمان بیار که همین سایت اثرگذاران قرن بیست و یکم که توش هستی میتونه دریچه اتصال تو باشه به یک دنیایی که میتونی کل زندگیت رو عوض کنی. با کلی آدم جدید و موفق آشنا میشی. کلی کتاب و اساتید جدید به تو معرفی میشن و بهت قول میدم اگه همین سر نخ ها رو دنبال کنی به هرچیزی که توی زندگی بخوای میرسی. راستش رو بخوای من به هرچیزی که توی زندگی میخوام از همین الان رسیدم! چطور؟! چون احساسم عالیه. من همین الان احساسم همونقدر عالیه که رسیدن به هدفام قراره حالمو عالی کنه. من احساس خوبم رو تا تیک خوردن هدف های بعدی خودم به تاخیر نمیندازم. چون میدونم که  بعد از اون هدفها تازه بازی شروع میشه و هدف های جدید سر و کلشون پیدا میشه. پس امروز رو باید زندگی کرد.

من فکر میکنم همه مشکلی که ما درگیرش هستیم  اینه که بجای اینکه روی نکات مثبت زندگیمون تمرکز کنیم، تمرکزمون رو میذاریم روی نکات منفی. بجای اینکه به اون چیزایی که داریم فکر کنیم، به اون چیزایی که  نداریم فکر میکنیم. به جای اینکه به آدم های خوبی که توی زندگیمون هستن فکر کنیم، به آدمهایی فکر میکنیم که توی زندگیمون نیستن. به جای اینکه تمرکز کنیم که چه کارهایی بلدیم و چه توانایی هایی داریم، همه تمرکزمون روی اینه که چه کارهایی بلد نیستیم. بجای اینکه تمرکز کنیم روی فرصت هایی که توی بازار کار برای ما وجود داره، تمرکز میکنیم روی بیکاری ها و بی پولی ها. بجای اینکه تمرکز کنیم روی پولی که توی حسابمون و توی جیبمون داریم، تمرکز میکنیم روی کمبود پول. و خلاصه هرچی نقص و کمبود هست دقیقاً میشه نقطه تمرکز ما . و بهمین دلیل میبینیم که روز به روز حالمون بدتر میشه. من که با آدم های زیادی صحبت کردم و مشکلاتشون رو از نزدیک شنیدم و حسشون کردم به یه نکته رسیدم. اینکه تمام مشکل آدم ها فقط توی یک جمله خلاصه میشه : شکرگزار نبودن.

ما آدم ها خیلی وقت ها درد میکشیم، از چی؟ از اینکه میخوایم زودتر برسیم. به هدفامون. ولی اصلاً حواسمون به این نیست که رسیدنی وجود نداره. هدف ما مقصد نیست. هدف ما  فقط و فقط یک مبدا اه. چون به محض رسیدن هدف های بعدی میان و سر و کله شون پیدا میشه. پس باید زندگی رو زندگی کرد…

به قول حافظ

بشنو این نکته که خود را ز غم آزاده کنی                   خون خوری گر طلب روزی ننهاده کنی

تکیه بر جای بزرگان نتوان زد به گزاف                             مگر اسباب بزرگی همه آماده کنی

خیلی وقتا ما آدمها میخوایم زودتر از موعد مقرر توی جایگاهی قرار بگیریم که متعلق به ما نیست. جایگاهی که هنوز پله های تکامل برای رسیدن به اون رو طی نکردیم. من یه مثال بخوام بزنم، وقتی اینستاگرام خودم رو راه اندازی کردم، دلم میخواست سریع رشد کنه و خیلی ها بیان من رو دنبال کنن. در صورتی که ویدیوهای اون موقع من اصلاً کیفیت نداشت و بازدید کمی داشت و اون ویدیوهای با اون کیفیت اصولاً هم نباید به دید خیلی ها میرسید. ولی من میخواستم زودتر از موعد رشد کنم. واسه همین رفتم چند هزار تا ممبر فیک خریدم  و این کار بزرگترین ضربه رو به اینستاگرام من زد. جوری که دیگه خسته شده بودم. نمیدونستم وقتی ممبر فیک داری اینستاگرام پست هات رو به آدم های زیاد نشون نمیده. و بعدش دلسرد میشدم. از اینکه اینقدر برای پست ها زحمت میکشم ولی پایین ترین بازخوردها رو میگیرم. تا اینکه یکبار تصمیم گرفتم همه چیز رو از اول شروع کنم و یه اکانت اینستاگرام از صفر اوردم بالا و امروز اون داره رشد طبیعی خودش رو انجام میده و پست هام به تعداد خوبی دیده میشن. و من امروز میدونم که پله های پیشرفت باید دونه دونه طی بشن و باید طاقت بیارم تا مراحل تکامل خودم رو طی کنم.

در حقیقت وقتی ما برای رسیدن به یه خواسته ای داریم تقلا میکنیم و زور میزنیم ، همون جاییه که دقیقاً برعکس میریم. میدونی. وقتی توی مسیر درست باشی اصلاً نیازی به زور زدن و تقلا کردن نیست. تو وارد یه رودخونه شدی که جریانش خیر مطلقه و خود رودخونه تو رو با خودش میبره. بدون هیچ گونه تقلایی. و از روزی که این رو فهمیدم برای رسیدن به خواسته هام تلاش میکنم. تمام تلاشم رو میکنم با تمام وجودم. ولی اصلاً زجر نمیکشم. اصلاً تقلا نمیکنم.  و میدونم بهترین نتیجه ها در انتظارم هستن.چون نتیجه رو رها کردم. چون انتظار نتیجه رو ندارم. چون به خدا سپردم. وقتی انتظاری نداری و فقط تمام ترمزکت روی کار خودته، بهترین کار رو با بهترین کیفیت ممکن انجام میدی. اصلاً نتیجه با من نیست که ، با  خداست. من بهترین سرم توی کار خودم باشه و نتیجه رو به خدا بسپارم. به قول حافظ

حافظ وظیفه تو دعا گفتن است و بس                                                      در پی آن مباش که شنید یا نشنید

حالا سوالی که اینجا مطرح میشه اینه که ما چطور آروم باشیم؟ چطور صبر کنیم تا به خواسته هامون برسیم. دوستان عزیزم. من توی کتاب اولم یعنی جلد اول مدرسه میلیاردرها ( مهندسی ثروت ) فصل اول رو اختصاص دادم به صبر. چیزی که بارزترین ویژگی مشترک تمااااااااااام افراد موفقی بود که دیدم. من به وضوح دیدم که صبر اونها سنگ زیربنای موفقیتشونه. خدا توی قرآن میگه که صبر کنید همانا خداوند با صبرکنندگان است. و عبید زاکانی میگه خدایا آنکس که تو را دارد چه ندارد و آنکس که تو را ندارد چه دارد. وقتی  صبر میکنیم تا به خواسته خودمون برسیم خدا رو داریم و وقتی خدا رو داریم دیگه همه چی داریم. همه چی درسته. همه چی سر جای خودشه. همه چیز آرامش بخشه.  و دیگه ترس و غمی نداریم.

پس به خدای مهربون و به جریان زندگی اعتماد کنید، در عین حال که برای رسیدن به هدفهاتون تلاش می کنید. و بدونید همه اتفاقات براتون در بهترین زمان ممکن رخ میدن.